STYLE UCZENIA SIĘ I WSKAZÓWKI DO PRACY
Styl kinestetyczny
Kinestetycy to dzieci, które dużo gestykulują i są bardzo ruchliwe. Na to, co dzieje się wokół nich reagują całym sobą. Uczą się poprzez wykonywanie i bezpośrednie zaangażowanie. Chcą wszystko czuć i wszystkiego dotknąć, często ocierają rękami ściany idąc korytarzem, opierają się na przedmiotach i sprzętach znajdujących się dookoła. Najlepiej pamiętają to, co sami wykonali, ich wyobraźnia pracuje w ruchu. Muszą się poruszać (wiercić), lubią coś trzymać, czymś manipulować. Podskakują z zadowolenia, tupią ze złości. Chętnie rozkładają
i składają rzeczy z części, znakomicie realizują się w zadaniach sportowych. Lubią bliski kontakt z drugim człowiekiem podczas rozmowy (dotykanie, klepanie), ale nie są dobrymi słuchaczami. Żeby uważnie słuchać lub oglądać muszą się poruszać, zmieniać pozycje.
Kinestetycy dostrzegają cały obraz, ale trudniej im zauważyć szczegóły. Kiedy coś do nich mówimy nie będą pamiętać szczegółów, a jedynie sens wypowiedzi.
Używają słów typu: pójść, poczuć, złapać, zaskoczyć, uchwycić, poszło gładko. Powiedzą: czuję się dobrze.
Wskazówki do pracy z dzieckiem dla rodziców:
- Dziecko w czasie nauki muszą się poruszać, potrzebują dużo miejsca do nauki i nie lubią siedzieć w tradycyjny sposób przy biurku. Lepsze efekty osiągnie, kiedy pozwolisz mu wybrać pozycję, w której czuje się najlepiej.
- Kiedy uczysz się dzieckiem w domu, jeśli to możliwe odgrywajcie scenki dotyczące przerabianego materiału.
- Kinestetykowi w nauce bardzo pomaga robienie doświadczeń, konstruowanie modeli, lepienie z plasteliny, wycinanie.
- Kinestetyk bardzo lubi ruch, ale w czasie nauki rozprasza go ruch innych.
- Na spacerach i wycieczkach wykorzystuj czas by powtórzyć wiadomości- w ruchu dziecko najlepiej zapamiętuje.
- W czasie nauki pozwól dziecku rysować, (np. leniwe ósemki), przygryzać ołówek.
- Zabieraj dziecko często na wycieczki w ciekawe miejsca, jeśli to możliwe pozwól dotykać eksponatów w muzeum.
- Utrwalaj wiedzę rysując z dzieckiem mapy pamięci na dużych arkuszach, tak aby mogło wykazać się aktywnością ruchową.
- Gdy musi opanować materiał pamięciowy pomóż dziecku skojarzyć konkretne pojęcie
z ruchem (kiedy powtarzasz z dzieckiem słówka z języka obcego, do słówka snake (wąż) dodaj gest naśladujący poruszającego się węża). - Kinestetycy relaksują się przy spokojnej, łagodnej muzyce. W czasie nauki warto robić przerwy na słuchanie muzyki i na ćwiczenia relaksujące lub rozluźniające.
Wskazówki do nauki dla dziecka:
- Kiedy się uczysz spaceruj po pokoju, znajdź pozycję w której jest ci wygodnie.
- Wymyśl i odegraj scenkę na temat tego czego się uczysz.
- Konstruuj modele, lep z plasteliny, wycinaj.
- Powtarzaj materiał podczas spacerów z kimś kto będzie Cię słuchał.
- Pamiętaj, że twoja nadmierna ruchliwość może przeszkadzać innym, więc w czasie nauki rysuj leniwe ósemki, przegryzaj ołówek.
- Na wycieczkach rozglądaj się uważnie, dotykaj wszystkiego co można.
- Rysuj mapy myśli na dużych arkuszach.
- Kiedy powtarzasz słówka spróbuj skojarzyć je z jakimś ruchem.
- Słuchaj łagodnej, relaksacyjnej muzyki.
- Rób krótkie przerwy w nauce, wykonaj proste ćwiczenia ruchowe.
Styl wzrokowy 
Wzrokowiec łatwiej zapamiętuje to, co zobaczy. Bez trudu znajduje stronę w książce. Ma trudności z przyjęciem instrukcji ustnej. Pamięta, gdzie zostawił rzeczy, znajduje to, co inni zgubili. Widzi więcej detali od innych. Przypominając sobie coś, przymyka oczy. Bardzo lubi układać puzzle, dość dobrze rysuje. Pamięta, gdzie na półce jest coś ustawione. Może mieć kłopoty z mówieniem, trudno mu wyrażać myśli, słowami. Często intensywnie przygląda się mówiącej osobie. Zwraca uwagę na kolory, kształty, zwory, desenie. Zauważa nieodpowiednio dobrane części garderoby (u siebie i innych). Zapamiętuje wygląd ludzi, miejsc czy przedmiotów, myśli formułuje w postaci obrazów. Dekoncentruje go nieporządek lub zamęt w miejscu pracy.
Wskazówki do pracy z dzieckiem dla rodziców
- Pomagaj dziecku zapisać tekst w formie rysunków, schematów, wykresów ( mapa pamięci)
- Uporządkuj otoczenie, w którym uczy się dziecko
- Eliminuj zbędne dźwięki ( TV, głośne rozmowy)
- Zachęcaj dziecko do korzystania z map, słowników
- Zadbaj, by ważne informacje ( daty, słówka, wzory matematyczne) były napisane
i umieszczone w zasięgu wzroku dziecka. Dobrze, jeśli są przedstawione w formie ilustracji. - Dopilnuj, by dziecko kolorem zaznaczało ważne informacje
- Mobilizuj dziecko do przejrzystego zapisywania informacji
- Pochwała dotrze do dziecka jeśli ją zobaczy ( uśmiech, obrazek, napisana karteczka )
Wskazówki do nauki dla dziecka:
- Zadbaj o czystość w miejscu, którym się uczysz (trzeba usunąć czynniki, które mogą utrudnić rozpoznawanie rzeczy za pomocą wzroku)
- Jak tylko możesz korzystaj z plansz, grafów, map
- Korzystaj ze słowników, liczydeł
- Wprowadź wzrokowe symbole dźwięków, czyli napisz lub narysuj sobie to, co usłyszysz
- Rzeczy, których musisz się nauczyć umieść w zasięgu wzroku (daty, słówka)
- Pisząc słówka, możesz obok umieścić ich obrazek lub symbol
- Dbaj o czytelność i przejrzystość zeszytów
- Podkreślaj lub zaznaczaj na kolorowo to, co w tekście jest ważne
- Zadbaj o uporządkowane otoczenie, eliminuj niepotrzebne rozpraszające dźwięki
Styl słuchowy
Słuchowcy lubią dialog i rozmowę, sztuki teatralne, unikają długich opisów, nie zauważają ilustracji, poruszają ustami i czytają po „cichu”; rozpoznają słowa poprzez wymówienie poszczególnych głosek; mają początkowe trudności z nauką pisania; wykazują tendencję do delikatnego naciskania pióra, ołówka; często powtarzają to co napisali; poznając nowe osoby dobrze zapamiętują imiona, ale zapominają twarze; nie zwracają uwagi
na szczegóły; łatwo tracą koncentrację z powodu dźwięków i hałasów; „głośno myślą”; rozmawiają o sytuacji, rozważają po cichu lub na głos wszystkie za i przeciw, lubią się wypowiadać kiedy są w dobrym jak i złym humorze, często wybuchają krótko trwającymi potokami słów, wyrażają stan emocjonalny poprzez ton głosu, rzadko nawiązują kontakt wzrokowy, lubią słuchać, ale nigdy nie mogą doczekać się, żeby wtrącić swoje zdanie, używają długich, powtarzających się opisów, lubią słuchać wykładów, w rozmowie przejmują inicjatywę, chcą dominować, narzucają swoją opinię, wolą muzykę, sztuka wizualna mniej ich porusza; wolą mówić i dyskutować o czymś niż oglądać; często wykazują uzdolnienia do nauki języków obcych.
Wskazówki do pracy z dzieckiem dla rodziców
- Zachęcaj dziecko, aby powtarzało treść lekcji na głos, opowiadało ją lub dyskutowało na jej temat z kolegą lub inną osobą
- Połącz naukę ze słuchaniem spokojnej muzyki w tle
- Ogranicz hałas i inne odgłosy (gwar, rozmowy, dźwięk telewizora, radia) rozpraszające dziecko podczas nauki
- Chwal dziecko używając słów np. świetnie sobie radzisz”
- Zwróć uwagę, aby dziecko przyswajając wiedzę czytało z różną intonacją: głośno, ciszej, wolno, szybciej itp.
- Czytaj dziecku i wykorzystuj nagrania (CD, mp3, audiobooki itp.)
- W trakcie uczenia się wykorzystuj rymowanki, wierszyki pozwalające zapamiętać tekst
- Udzielaj słownie instrukcji, poleceń do zadań
- Kiedy mówisz do dziecka zwracaj uwagę na ton głosu, sposób mówienia; podkreślaj ważniejsze informacje mocniejszym tonem głosu;
10. Używaj sformułowań: „posłuchaj, jak to brzmi”, „co ci to mówi”
Wskazówki do nauki dla dziecka:
- Powtarzaj treść lekcji na głos, opowiedz ją komuś
- Powtarzając materiał podyskutuj o tym z kolegą, koleżanką lub inną osobą
- Ucz się słuchając spokojnej muzyki w tle
- Zadbaj o ciszę w trakcie uczenia się
- Ucząc się czytaj tekst zmieniając ton głosu
- Korzystaj z nagrań lektur, tekstów lub CD dołączonych do podręczników
- Układaj rymowanki, piosenki, wierszyki, które pozwolą ci zapamiętać materiał;
Jeśli podczas nauki korzystasz z komputera czytaj na głos tekst, który pojawia się na ekranie